Bij blootstelling aan zeer hoge intensiteiten van magnetische en/of elektrische velden van 50 Hz kunnen zich acute directe effecten voordoen, bijv. directe stimulatie van zenuwen en spierweefsels en Inductie van fosfenen ter hoogte van het netvlies (*). Deze effecten zijn grondig bestudeerd bij vrijwillige proefpersonen en bij dieren. Aanbevelingen en richtlijnen zijn bedoeld om ons te beschermen tegen deze vastgestelde effecten op korte termijn.
Normen
(*) Fosfenen zijn lichtflitsen die in het oog kunnen worden waargenomen. Deze flitsen kunnen ontstaan door rechtstreekse mechanische, elektrische of magnetische stimulatie van het netvlies. Hoogmagnetische velden kunnen stromen induceren ter hoogte van het netvlies die kunnen leiden tot magnetofosfenen.
Effecten op korte termijn hangen af van de lokale sterkte van het elektrische veld in elk weefsel. Dit verklaart waarom de referentie-eenheid het elektrische veld is, uitgedrukt in Volt per meter (V/m).
Er zijn ook indirecte wetenschappelijke bewijzen dat hersenfuncties, zoals visuele verwerking en motorische coördinatie, tijdelijk door elektrische velden kunnen worden beïnvloed.
Al deze effecten hebben drempels waaronder ze niet voorkomen en kunnen worden vermeden door het naleven van geschikte basisrestricties m.b.t. in het lichaam geïnduceerde elektrische velden.